امام علی علیه السلام میفرمایند: اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت. (تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 175 ، ح 3347) این به آن معنی است که وقتی انسان میفهممه که نماز به درد خودش میخوره دوست نداره ازش دور بشه. البته بعضیا برعکس این فکر میکنن. مثل اون بنده خدایی که پلیس جلوش رو می گیره و میگه :« گواهینامه ؟» طرف می گه :« بذار داشبورد رو نگاه کنم شانست بزنه گواهینامه همرام باشه تا کارت را بیفته !!!» بعضیا فکر میکنن با خوندن نماز برای خدا دارند کاری انجام میدند و منت هم سر خدا میزارند. ولی امام علی میفرمایند اگه میدونستید که این نماز چقدر به درد خودتون میخوره، دوست نداشتید سر از سجده بردارید، چه برسه به اینکه بخواید منت هم سر خدا بزارید.